Bij de realisatie van de Westelijke Tuinsteden kregen de bomen niet zomaar een plaats, maar warden volgens een bepaalde systematiek geplant. Bijvoorbeeld als bomenrand, een haak of accent. Of als gevelritme, waarbij de bomen de lengte van de gevel volgen om aan het einde van het blok abrupt te stoppen. Het carré, een vierkant van bomen is zeldzaam, maar blijkt te vinden voor het Van Eesteren Museum.

Het wordt de ‘bomentaal’ genoemd. Met al deze typen bij de hand kun je de gehele boomstructuur van de wijken binnen het Algemeen Uitbreidingsplan benoemen. Bij een veranderende stedenbouwkundige context, door inbreiding en verdichting bij stedelijke vernieuwing, moet de bomentaal worden ‘gesproken’ als men recht wil doen aan dit idioom.

Lees hier meer over de Bomentaal in het verslag van het Van Eesterengesprek over het thema.