De Westelijke Tuinsteden werden in de eerste plaats aangelegd als woongebied voor havenarbeiders. De verwachting was namelijk dat Havens West, een van de belangrijkste bronnen van werkgelegenheid in Amsterdam, flink uit zou breiden. Bedrijven die niet noodzakelijk waren voor het functioneren van de wijk – zoals winkels, een loodgieter of garage – werden buiten de tuinsteden geprojecteerd.

De prognoses uit 1933 blijken echter geen goede basis voor de voorspelling van de werkgelegenheid. Het aandeel werk in de industrie daalt na de oorlog van 35 naar 15 procent. De Rotterdamse Rijnmond is geschikter voor zware industrie. Ook de diamant-, kleding- en metaalindustrie vertrekken naar elders. Amsterdam richt zich steeds meer op het binnenhalen van dienstverlening zoals banken, verzekeraars en toerisme. Belangrijke werkgevers zijn IBM, het Lucasziekenhuis en Schiphol.

Werk in West
In 2015 werkte het Van Eesteren Museum met het verbindende thema ‘Werk in West’. Met dit project wilden we een overzicht geven van het ontstaan en de ontwikkeling van de werkgebieden en de werkgelegenheid in Amsterdam Nieuw-West en de nabije omgeving, op ruimtelijk en sociaal niveau. Hoe onverwacht divers dit werk is, en hoe onverwacht dit Nieuw-West maakt. De Westelijke Tuinsteden zijn dikwijls weggezet als monofunctioneel woongebied, maar er is altijd werkgelegenheid geweest. Er zit continuïteit, maar ook verandering in het type werkgelegenheid en de lokaties van deze werkgelegenheid. Zo hebben we een aantal veronderstellingen over werk in Nieuw-West nader onderzocht. Door verschillende activiteiten te organiseren waaronder een expositie, Van Eesterengesprekken en excursies gingen we op verkenning en onderzoek uit. Maar het blijft werk in uitvoering, en blijft onderwerp van gesprek.