Het Van Eesteren Museum draait voor een groot deel op een vaste groep enthousiaste en kundige vrijwilligers. Museumgidsen, gastvrouwen/-heren, wandelgidsen, woninggidsen en educatiegidsen, maar ook mensen die bijvoorbeeld de techniek bij lezingen verzorgen, klusjes in en rond het museum verrichten of meedenken over het programma. Samen met – en dankzij – hen kunnen wij onze uiteenlopende activiteiten programmeren, organiseren en realiseren. En kunnen wij bezoekers en (school)kinderen blijven vertellen over de bijzondere waarde van de Amsterdamse Tuinsteden.

Wandel- en fietsgidsen
Neem een kijkje achter de schermen en ontmoet twee van onze vrijwilligers: Ronald Aker (wandelgids in het buitenmuseum en bij speciale themawandelingen) en Rob Loos (wandel- en fietsgids bij verschillende kunstroutes). Waarom vinden zij het leuk om vrijwilliger bij het Van Eesteren Museum te zijn? En wat maken zij zoal mee tijdens hun tochten? Lees verder en ontdek waarom vrijwilligerswerk bij ons museum misschien ook iets is voor u. Klik op de link onderaan deze pagina om te zien welke vacatures wij momenteel hebben en meld u aan!

 

Welk vrijwilligerswerk doen jullie voor het Van Eesteren Museum?
Ronald Aker: ‘In het begin, ik ben inmiddels tien jaar actief voor het museum, ben ik ook museum- en woninggids geweest. Nu ben ik alleen wandelgids en begeleid ik zowel de standaardwandeling in het buitenmuseum als een aantal speciale themawandelingen, zoals Op pad in de Tuinstad: Overtoomse Veld.’
Rob Loos: ‘Ik ben ook wandelgids bij de standaardwandeling in het buitenmuseum. Daarnaast ben ik fietsgids bij drie kunstroutes; Kunst om de Sloterplas, Naar de Poort van Constant en Kunst op Straat.’

Wat houdt jullie vrijwilligerswerk in de praktijk in?
Ronald Aker: ‘In de praktijk betekent mijn vrijwilligerswerk dat ik wisselende groepen mensen vertel over het Algemeen Uitbreidingsplan (AUP) van Cornelis van Eesteren en de achtergronden daarvan, ze mee op pad neem en laat kennismaken met de grote diversiteit aan architectuur, bouwsystemen en stedenbouwkundige aspecten, maar ook het vele groen enzovoorts.’
Rob Loos: ‘Ik ook; ik wandel of fiets en vertel. Over de monumenten van het AUP; het stedelijk landschap van Cornelis van Eesteren.’

Hoeveel tijd per maand besteden jullie eraan?
Rob Loos: ‘Ik doe dat plusminus een keer per maand.’
Ronald Aker: ‘Ik loop meestal zo’n twee keer per maand een wandeling, alleen in de weekends, omdat ik nu nog werk.’

Doen jullie ook extra klussen voor het museum?
Rob Loos: ‘In zekere zin, haha. Tot en met 22 mei a.s. is in het Van Eesteren Paviljoen een kleine tijdelijke tentoonstelling met werk van mij te zien: AUP. Plattegrond van mijn jeugd. Ik ben kunstenaar en groeide in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw op in Slotermeer in Amsterdam Nieuw-West. Dat inspireerde mij tot het maken van deze werken: artistieke impressies met veel licht, lucht en ruimte in de hoofdrol. Maar verder doe ik geen extra klussen.’
Ronald Aker: ‘Ja, ik wel. Naast het geven van rondleidingen, ben ik ook betrokken geweest bij het bedenken en ontwikkelen van diverse wandelingen. Van zowel de standaardwandeling in het buitenmuseum als de korte wandeling naar de museumwoning, voorafgaand aan het bezoek aan de woning. Maar ook van een aantal themawandelingen, waaronder de wandeling Op pad in de Tuinstad: Overtoomse Veld en de wandeling die wij speciaal samenstelden voor en aanboden bij de tentoonstelling Zeitgeist Bauhaus in 2019-2020.
En voor de tentoonstelling We built this city on Rock and Roll in 2020-2021, waarvan jeugdcultuur het thema was, heb ik twee originele oude bromfietsen ter beschikking gesteld. Daarvoor was onder bezoekers veel belangstelling begreep ik; velen maakten een foto van zichzelf bij de brommers. Ja, als jeugdige in die tijd reed je maar wat graag op een mooie bromfiets, die natuurlijk net iets harder liep dan die van je maat!’

Wat maken jullie zoal mee tijdens een ‘dienst’ als vrijwilliger? Wat is een bijzondere herinnering aan zo’n dienst?
Rob Loos: ‘Vooral heel veel interactie en leuke reacties. Deelnemers aan mijn rondleidingen reageren vaak met: ‘Hé, dat wist ik niet, dat heb ik nooit gezien of geweten’, maar vooral met: ‘Wat leuk!’. Een rondleiding is een uitgelezen middel om te vertellen en onderwijzen over het AUP en de ideeën en idealen van Cornelis van Eesteren. Als gids heb ik de kans om de vlag, die het AUP voor mij is, te laten wapperen.’
Ronald Aker: ‘Ja, dat herken ik. Ik krijg ook veel leuke reacties en heb veel interessante mensen ontmoet via het gidswerk. Zo leerde ik een poosje geleden tijdens een rondwandeling iemand kennen die liefhebber is van de architectuur van Ben Ingwersen. Daaruit is een leuk contact ontstaan en omgekeerd kreeg ik daarna een hele rondleiding in het voormalige Pascal-schoolgebouw dat is ontworpen door Ben Ingwersen. Ontzettend interessant. Het schoolgebouw is nu een broedplaats voor start-ups en kunstenaars. We hebben kennis uitgewisseld en zeer recent is een boekje over het schoolgebouw gemaakt dat ik ontving als dank voor mijn bijdrage daaraan. Daar ben ik erg blij mee!
Ook ontmoette ik een keer de zoon van architect Herman Knijtijzer, bij de zogenoemde Knijtijzerpanden die zijn vader heeft ontworpen. Hij vertelde over hoe hij betrokken was geweest bij de renovatie van deze flats. Alle oorspronkelijke kleurgegevens van het pand waren namelijk nog aanwezig in het archief van zijn vader en konden zo worden gebruikt om de flats bij de renovatie van de juiste kleuren te voorzien. Erg leuk om te weten en met een prachtig resultaat waarvan wij nu weer dagelijks kunnen genieten. En tijdens de activiteiten rondom het 100-jarig bestaan van Aldo van Eyck in 2018 ontmoette ik Van Eycks dochter. Die heb ik blij kunnen maken met foto’s die ik in voorbije jaren had gemaakt van alle nog in min of meer oorspronkelijke staat bewaard gebleven speelplaatsen van Van Eyck. Foto’s van toen en nu. Ze vond het geweldig om te zien wat er nog van haar vaders werk bewaard was gebleven.
Wat ik ook bijzonder vond, was dat ik een keer iemand in mijn wandeling had die heel graag nog eens het voormalige woonhuis van haar opa en oma wilde terugzien. Dat huis lag niet op de route, maar ik wilde wel aan dat verzoek gehoor geven dus in overleg met de overige deelnemers hebben we gewoon een extra ommetje gemaakt. Dat vond deze persoon werkelijk geweldig! En het kreeg nog een gezellig vervolg, want vele maanden later werd ik door het museum gebeld met het verzoek een aparte rondleiding voor een familiereünie te verzorgen. De opdrachtgever had kennelijk specifiek naar mij gevraagd; het bleek te gaan om die eerder genoemde persoon en haar familie! Dat vond ik erg grappig en ik heb met veel plezier die hele familie mee op pad genomen.’

Waarom hebben jullie destijds gekozen om vrijwilliger te worden bij het Van Eesteren Museum? Wat was jullie motivatie?
Ronald Aker: ‘Ik ben opgegroeid in de Westelijke Tuinsteden en heb daar een heel fijne jeugd gehad. Ik ken het gebied al uit de tijd dat het nog niet zo lang klaar en ‘af’ was. Toen er eind vorige eeuw en begin deze eeuw grootschalige stads’vernieuwing’ opdoemde, ben ik begonnen met het fotograferen van alle oorspronkelijke bebouwing voordat die zou verdwijnen onder de sloophamer en vernieuwingsdrang. Waaronder de speelplaatsen van Aldo van Eyck waarover ik net vertelde. Het was voor mij vooral nostalgie; ik wilde herinneringen bewaren voor later. Maar ook de sloop zelf en de vernieuwingen heb ik veel vastgelegd. Mijn diepere interesse voor wederopbouwarchitectuur en het briljante van het Algemeen Uitbreidingsplan maakten dat ik alles veel intensiever ging volgen. Zo ontdekte ik ook het Van Eesteren Museum dat toen nog was gevestigd aan de Burgemeester De Vlugtlaan. Toen het museum extra vrijwilligers zocht, heb ik direct gesolliciteerd. Ik mocht op gesprek komen en werd aangenomen. Daar was ik heel blij mee. Ik wilde graag mijn passie voor en kennis van dit gebied delen met anderen en ik wilde uitdragen waarom het zo belangrijk is om het te behouden en met zorg ermee om te gaan. Daarnaast heb ik in het museum zelf ook een hoop nieuwe dingen kunnen leren en ervaringen en kennis van collega’s tot mij kunnen nemen. Heel waardevol.’
Rob Loos: ‘Mijn motivatie om vrijwilliger te worden bij het Van Eesteren Museum lag meer bij mijn eigen, persoonlijke ontwikkeling. Ik had behoefte aan structuur in mijn persoonlijk leven en ik wilde mijn alledaagse verantwoordelijkheid verruimen. Door aan te sluiten bij een organisatie als het Van Eesteren Museum kreeg mijn leven meer structuur en kon ik daardoor mijn mogelijkheden inzetten, benutten en uitbuiten. Dat heeft mij erg geholpen.’

Zijn jullie verwachtingen uitgekomen? (Of zelfs overtroffen?)
Rob Loos: ‘Mijn verwachten zijn zeker uitgekomen, overtroffen zelfs. Dat is voor mij vooral op persoonlijk vlak. Ik ben kunstenaar en heb een introverte aard. Spreken en verwoorden zijn minder natuurlijk voor mij dan schilderen en tekenen. Dit werk helpt mij, en ik help mijzelf, door in een extraverte rol voor een groep deelnemers te gaan staan en te vertellen. Het gaat mij goed af en draagt eraan bij om over mijn introversie te komen. Na afloop geniet ik heel erg na van hetgeen waartoe ik in staat ben. Daarnaast is de interactie met de deelnemers altijd erg leuk en dat geeft mij veel positieve energie.’
Ronald Aker: ‘Mijn verwachtingen zijn ook zeer zeker uitgekomen, en meer dan dat. Het is fantastisch werk om te doen. Daarnaast is de groep vrijwilligers bij het museum een heel gezellige en ontzettend fijne club betrokken en trouwe mensen om mee samen te werken. Velen van het eerste uur zijn nog steeds met veel passie actief bij het museum. Dat zegt heel veel, vind ik.’

Waarom vinden jullie dit vrijwilligerswerk leuk?
Ronald Aker: ‘De interactie met wisselende groepen mensen die je ontmoet, is fantastisch; je ziet mensen genieten, men kijkt na afloop met heel andere ogen naar een gebied dat men misschien eerst wat onbeduidend of saai vond. Ik voel mij bevoorrecht dat ik met passie ambassadeur mag zijn van het rijke erfgoed van Cornelis van Eesteren en de wederopbouwarchitectuur en -kunst.’
Rob Loos: ‘Ik krijg bij het Van Eesteren Museum de vrijheid om mijzelf als individu te ontwikkelen in een heel veilige omgeving. Ik voel mij echt op mijn gemak. Er is sprake van wederkerigheid en meerwaarde en die zaken zijn voor mij als vrijwilliger erg belangrijk.’

Waarom raden jullie anderen aan dit ook te gaan doen?
Rob Loos: ‘Je kunt je nieuwsgierigheid (geest) combineren met wandelen of fietsen (lichaam). Een fantastische en zingevende combinatie om bij te blijven.’
Ronald Aker: ‘Ik beveel een vrijwilligersfunctie bij ons mooie museum van harte aan! Er gaat een mooie en wellicht nieuwe wereld voor je open en je komt terecht in een ontzettend gezellig team van collega’s. En vanuit dit prachtig paviljoen op deze mooie plek kunnen we onze vleugels verder gaan uitslaan en onze rol gaan verstevigen, onze naamsbekendheid vergroten en boeiende nieuwe wandelingen en thematentoonstellingen aanbieden. Voor al onze bezoekers, maar zeker ook voor Amsterdam en Nieuw-West. Het is geweldig om daaraan een bijdrage te kunnen leveren, dus meld je aan!’

 

—

 

Word ook vrijwilliger bij het Van Eesteren Museum
Lijkt het u leuk om anderen te informeren over Amsterdam Nieuw-West? Over licht, lucht en ruimte en de waarde van de Amsterdamse Tuinsteden, toen, nu én in de toekomst? Of over het dagelijkse leven in de wederopbouwperiode? Om onze bezoekers en gasten te ontvangen en te helpen bij onze tentoonstellingen, lezingen, rondleidingen, debatten, educatieprojecten en andere activiteiten? Word dan ook vrijwilliger bij het Van Eesteren Museum. Wij kunnen uw hulp goed gebruiken!

Check hier onze website voor alle vacatures en meld u aan.

 

Lees hier meer over de tentoonstelling AUP. Plattegrond van mijn jeugd, met werk van kunstenaar en wandel- en fietsgids Rob Loos. Te zien van donderdag 21 april t/m zondag 22 mei 2022 in het Van Eesteren Paviljoen.