Deze maand

Speel Goed door architecten: Schiffbauspiel

Siedhoff-Buscher behoorde tot de eerste lichting studenten aan de roemruchte Bauhaus-school en zij concentreerde zich vooral op design voor kinderen. In 1923 ontwierp ze een kinderkamer die vooral opvalt door de multifunctionaliteit van de objecten. De luiertafel kan bijvoorbeeld in een schrijftafel veranderen en de commode wordt met zijn uitgesneden raam een poppenkast. ‘Kinderen moeten een ruimte hebben waar ze kunnen zijn wie ze willen zijn. Alles is van hen – hun fantasie geeft er vorm aan’, schreef Siedhoff-Buscher over haar kinderkamer.

Nog steeds in de verkoop

Siedhoff-Buscher ontwierp ook speelgoed, zoals haar Wurfpuppen. Dit waren lichte, zachte maar duurzame geweven poppen die konden worden rondgeslingerd of in de lucht gegooid om vervolgens sierlijk te landen. Maar haar bekendste werk is waarschijnlijk het Schiffbauspiel, dat nog steeds wordt verkocht. Het bestaat uit massieve houten blokken die samen een zeilboot vormen. Zij publiceerde twee boeken met uitgeknipte patronen om een zeilboot en een kraan te maken, respectievelijk in 1927 en 1930. Siedhoff-Buscher zag speelgoed als ‘niet iets wat af is – zoals aangeboden door die luxe winkels’, maar als gereedschap waarmee en waardoor ‘het kind zich ontwikkelt en altijd blijft zoeken’.

Prachtig in eenvoud

Bauhaus-oprichter Walter Gropius vond haar werk maar niks: ‘Wat zij gedaan heeft, is weinig’, zei hij over haar werk. Voor Gropius belichaamde haar werk zijn angst dat het Bauhaus zou worden gecategoriseerd als een gewone kunstnijverheidsschool. Siedhoff-Buschers was diep geraakt door Gropius’ oordeel over haar werk en trok zich in de herfst van 1927 terug van de school. In de jaren daarna leefde Siedhoff-Buscher een teruggetrokken bestaan door depressies. Niet veel later kwam zij op 44-jarige leeftijd om het leven toen zij in de Tweede Wereldoorlog door een bombardement werd getroffen. Haar speelgoed leeft voort, pretentieloos en prachtig in al zijn eenvoud: ‘Het wil niets zijn – geen kubisme, geen expressionisme, gewoon een leuk kleurenspel van gladde en hoekige vormen volgens het principe van de oude bouwpakketten’, zei Siedhoff-Buscher erover.