The Fairy Palace van Bruno Taut is een bijzonder architectonisch speelgoed voor kinderen. De Duitse Taut (1880-1938) was naast architect ook stedenbouwkundige en schrijver. Hij had een heel andere kijk op zijn vakgebied dan tijdgenoten als Le Corbusier of Van der Rohe. Zo was hij een groot voorstander van het gebruik van kleur. Door woningen allemaal een eigen kleur te geven werden zij namelijk tot individuen gedoopt, terwijl ze ook duidelijk deel uitmaakten van één geheel. Daarnaast werkte hij graag met de  materialen kristal en glas, want die waren in zijn ogen van grote symbolische waarde. Kristal stond voor een verbintenis tussen het door de mens gemaakte en het natuurlijke. Glas stond voor de band tussen het spirituele en de mens.

‍

The Fairy Palace

Deze ideeën komen ook terug in het speelgoed dat Taut ontwierp in 1919. Taut ging uit noodzaak speelgoed ontwerpen, aangezien er na de Eerste Wereldoorlog ernstige materiaalschaarste en inactiviteit in de bouwindustrie was. Zo ontwierp hij  het Dandanah – The Fairy Palace; gekleurde glazen blokken waarmee kinderen fantasiegebouwen konden creëren. De kleuren waren bedoeld om hun verbeelding en artistieke intuïtie te laten ontwaken. De eenvoudige vormen konden eindeloos opnieuw worden geconfigureerd. De set blokken werd geleverd met zes gekleurde bladen die een verscheidenheid aan assemblages lieten zien. Het speelgoed belichaamt bij uitstek Tauts utopische opvatting over de rol die architectuur kan spelen in het vormen van een nieuwe samenleving.

‍

Taut was een overtuigd pacifist en moest in 1930 vluchten voor het opkomende nazisme. Eerst naar Zwitserland, daarna naar Japan en uiteindelijk belandde hij in Turkije. Daar stierf hij op 58-jarige leeftijd aan astma, waaraan hij jarenlang leed. Hij werd de eerste en tot nu toe enige Europeaan en niet-moslim die is begraven op de Edirnekapibegraafplaats in Istanbul.