Ons jaarthema voor 2024 is Jakoba Mulders Zielsverwanten. Het thema is een verwijzing naar Jakoba Mulder (1900-1988), een belangrijke architecte en stedenbouwkundige die een grote rol speelde in de ontwikkeling en uitbreiding van de stad Amsterdam. Mulder is dit jaar het symbool, het ijk- én vertrekpunt en het kader voor het jaarthema. Zielsverwanten verwijst naar haar vrouwelijke tijdgenoten, maar ook haar hedendaagse vrouwelijke collega’s. In onze nieuwsbrief lichten we iedere maand een zielsverwant uit. De eerste in onze nieuwe reeks is de Zwitserse Annemarie Hubacher-Constam.

‍

Annemarie Hubacher-Constam werd geboren in een architectenfamilie. Haar grootvader Gustav Gull (1858-1942) was de ontwerper van het Zwitsers Nationaal Museum en moedigde zijn kleindochter aan om architectuur te gaan studeren. Vlak na de Tweede Wereldoorlog voltooide ze haar studie en richtte ze haar architectenbureau op. Hubacher-Constam wierf bekendheid door haar ontwerp voor het Zwitserse paviljoen voor de Internationale Tentoonstelling voor Vrouwenarbeid (SAFFA) in 1958. Uitgangspunt was dat dit gebouw geheel door vrouwelijke ontwerpers ontworpen moest worden. Ook alle tentoonstellingen die in het gebouw te zien waren, werden door vrouwen gemaakt. Ze toonden daarnaast de prestaties van "Zwitserse vrouwen". Bij de opening benadrukte Hubacher-Constam dat het nu eens niet de vrouwen zijn die op de achtergrond helpen "als mannen iets bereiken", maar "andersom!" 

‍

De toren die door Hubacher-Constam werd ontworpen bestond uit een grote kolom met tentoonstellingsruimtes. Bezoekers moesten eerst met een lift naar de bovenste verdieping, waar zich een restaurant met uitzicht op de Alpen bevond. Daarna daalden ze in een vloeiende beweging de hellingen af, waarbij ze op iedere verdieping een tentoonstelling konden bezoeken. 

‍

Hubacher-Constam bleef als architecte actief tot de jaren 90, en was verantwoordelijk voor baanbrekende projecten voor de stad Zürich zoals de Botanische Tuin, de Eichbühl Begraafplaats en de Mythenquai Openbare Baden. Naast haar werk als architect was ze ook betrokken bij verschillende sociale initiatieven en was ze lid van de welzijnscommissie van de stad. In 1996 werd ze door de stad Zürich geëerd voor haar inzet voor vrouwenrechten.

‍